Tου Πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτου Ζαχαρία της Ιεράς μονή Αγίου Ιωάννη του Προδόμου Essex
Ἀποφεύγουμε σκοπίμως νὰ τονίσουμε τὰ θαύματα τοῦ ἁγίου Σωφρονίου, γιατὶ πιστεύουμε πὼς οὔτε ἐκεῖνος θὰ τὸ ἤθελε. Ἦταν πάνω ἀπὸ ὅλα ἄνθρωπος τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Κάθε ἐπαφὴ μαζί του, ἀκόμη καὶ ἡ πιὸ ἁπλή, δὲν ἦταν συνήθης. Ἦταν ἄνοιγμα ζωῆς καὶ θεωρίας. Καὶ ὁ παραμικρὸς λόγος του πληροφοροῦσε μὲ χάρη ὅσους τὸν προσέγγιζαν. Προσευχόταν μὲ ἔνταση ἐκτενῶς γιὰ τοὺς πάσχοντες, ἀλλὰ χαιρόταν περισσότερο καὶ ἀπὸ ἕνα ὁρατὸ θαῦμα, ὅταν ὁ λόγος του καὶ ἡ προσευχή του μεταποιοῦσαν τὴν καρδιά τους. Ἀγωνιζόταν νὰ μειώσει τὸν πόνο τους, ἀλλὰ ἐκδαπανοῦνταν μέχρι τέλους προκειμένου νὰ διακονήσει τὸ μεγαλύτερο καὶ σημαντικότερο θαῦμα τῆς πρόσκαιρης ὑπάρξεως· τὴν ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ Ζῶντος καὶ αἰωνίου Θεοῦ.